Hustisya ang Sigaw

"Hustisya ang Sigaw"
nagawa at naisulat para sa mga kababaihang inabuso at pinatay

Magandang umaga ang pagbati,
giliw waring isang dilag,
dalaga ngang pilipina,
kapita-pitagan ang ganda.

Mapupulang labi,
makinis at kayumangging balat,
katamtaman ang mata,
magandang masasabing talaga.

Maitim na buhok,
maaayos na mga kilay,
katawang minolde,
kabigha-bighaning nilalang.

Dumaan sa pagkabata,
naglalaro sa maghapon syang gusto,
kasa-kasamang mga bata lagi na,
mga kaibigan mga kababata.

Lumaki at nag-aral sa elementarya,
pinalaki ni ama at ina,
maging ni lolo at lola,
maraming taon silang kasama.

Masasayang oras kapiling,
malungkot man na sitwasyon,
lagi sila na nasa tabi,
gumagabay at pumapatnubay.

Makalipas mga taon ngayoy high school na,
naging dalaga ng talaga,
nag-umpisang magka-crush,
nandiyan na si kupido taga pana.

Si inay tagapayo,
ang itay laging tagapagtanggol,
aking lola kumakalinga,
mahal na lolo takbuhan sa tuwina.

Talagang masarap mabuhay,
pag pamilya magkakasama,
lamang ang mga ngiti sa labi,
minsan syempre may lungkot ding hatid.

Natutong umibig ng totoo,
nasaktan din naman at umiyak,
tumawang muli sa bagong pag-ibig,
high school life nga naman puno ng pag-ibig.

Tumuntong na ng kolehiyo,
nag-aral sa kilalang paaralan,
ginastusan ni ama at ni ina,
parte si lolo at lola.

Pagpasok sa butas ng karayom,
para makapasok at makapagtapos,
halos masaid na si ama,
wala ng ibuga si ina.

Maraming pagsubok ang dinaanan,
sa pera maging emosyon,
physical, masakit na sa ulo,
pero tuloy padin sa pag-aaral sa tulong diyos.

Mga okasyon at mga palatuntunan,
maraming nasaksihan,
pagod sa projects at exams,
thesis at marami pang iba.

Sadyang ibang-iba ang kolehiyo,
hindi maitutulad sa elementarya,
hindi maiwawangis sa high school,
ibang mundo ang ginagalawan.

Tulad sa isang istorya,
may magandang nasusulat,
at dumadating din ang panganib,
ang pagkatakot at salimuot.

Hindi inaasahang mga pangyayari,
dapat ba talagang harapin?,
nandyan na ang masamang magaganap,
andyan na si kamatayan.

Pananakit sa pisikal na katawan,
pagmolestiya sa inosente,
ginawan ng masama kahit walang kasalanan,
hindi nakuntento pinatay at kinitil pati buhay.

Pinagsisikapang mapag-aral,
nag-aaral ng maayos,
nagsisikap para makatapos,
iginagapang para makapagtapos.

Sa ganito na lang ba matatapos?,
Lahat ng paghihirap hanggang dito nalang ba?,
mga pangarap nawalang parang bula,
pusoy waring pinatay na.

Isang walang kasalanan,
ni walang kaalit at kaaway man lang,
walang inaagrabyado,
bakit ganito kinahantungan?.

Sobrang labo na talaga,
mga tao sa mundo dahil sa droga,
maling mentalidad at nais,
dala ng laman masamang pag-iisip.

Magagawa ba ito ng matinong tao?
Mga krimen at pang aabuso,
mga pagpatay ng ganoon na lamang,
pagkitil ng buhay parang manok na lamang.

Halos pare-parehas ang problema,
krimen maging paaralan at publikong lugar,
balita estudyante ginahasa,
ulat babae pinatay.

Nasaan ngayon ang seguridad?,
sa mga kilala at iba pang unibersidad?
Sa lahat ng paaral sa bansa,
ligtas nga ba sa binabayad na malaking halaga?.

Sa paglabas ng campus ligtas ba?
O may nakaambang sumalakay,
mga durugista trip ang hanap,
bawat kanto papuntang boarding house may inuman.

Mga krimen na puro kapurwesiyuhan ang dala,
ni hindi kilalang tao siyang gumawa,
walang kasalanan pinaslang,
pinatay ng walang kalabanlaban.

Nagngi-ngitngit yaring kalooban,
sa mga taong walang ginawa kundi mamurwisyo,
mga taong halang ang kaluluwa,
mga hayop at demonyo ng bansa.

Batid ng puso hapis na mga magulang,
lungkot ng kalooban walang pagsidlan,
dama ko mga luhang pinakawalan,
pinapasa diyos pero sanay pakinggan.

Hustisya ang sigaw nila,
lumuluha pa hanggang sa ngayon,
dalangin sa ama mabigyang halaga,
mga kaso inihain at isinampa.

Mga anak na galing sa sinapupunan,
dinala sa kalooban,
pinalaki at pinag-aral,
ngayoy kasama na ng dakilang lumikha.

Masasamang nangyari hindi parin mawaglit,
naaalala sa pag-iisa at minsang pag-iisip,
mga panahon na ikaw ay kapiling,
ngayoy ikaw ay nandyan na sa langit.

Dalangin ng puso ang hustisya,
dasal sa kalangitan nawa ay pakinggan,
munting anghel sinaktan,
winalang buhay nilang pumatay.

Panawagan sa bawat paaralan,
hindi baga paaralan pangalawang tahanan,
yaman lamang ipatupad lagi na,
seguridad ng lahat ng mag-aaral dapat na pagtuunan.

At pakiusap sa nasa katungkulan,
dinggin inihaing mga haing demanda,
ipatupad ang tamang batas,
ibigay nararapat na hustisya.

Sinong hindi mapupukaw ang puso,
magiging bulag sa pangyayari,
binging hatol at batas,
sa ganitong sitwasyon bagbag ang damdamin.

Hiling sa maykapal aking diyos,
bigyan mga magulang ng lakas at determinasyong tumayo,
bumangon upang malagpasan masamang sitwasyon,
tulad ng ganitong nangyari.

Tunay na alam ko sa oras na ito,
inyong munting mga anghel nasa piling na ni Hesus,
masaya na sa piling ng Ama,
laging nakatingin sa inyo kanilang mga magulang.

May mga pagtatanong padin minsan sa akin,
kahit itong sumulat hindi lubos maintindihan,
kung bakit pinahihintulot ganitong pangyayari,
basta ang alam ko lahat ng tao may itinakdang oras sa pagharap sa nagiisang Ama sa langit.

Lahat ng itoy maging aral,
sa paaralan at nanunungkulan,
magulang at estudyante,
magaganda at masamang pangyayari alam ko si Hesus ay mabuti.